Gedicht 2

Mijn tante heeft kanker
mijn hond is dood
en bovenal licht mijn fiets ook nog in de sloot!
Een blauwe plek hier
Een blauwe plek daar
En dan nog mijn broer
Die ramt de heleboel bij elkaar
Nieuwe witte broek
Plots ongesteld
En ja hoor daar gaat de broek
Op de vuilnis belt
Stromende tranen
Verkering is uit
Niks gaat goed
Alles gaat fout
Nagel gebroken
Een vriend neer gestoken
En dan plots
kom het er eindelijk uit
Mijn verdriet en woede
dat ik nooit had geuit
Iedereen geschrokken
Niet van mijn gedacht
Zoveel te hebben mee gemaakt
Niemand had ’t verwacht
Ze dachten altijd aan mij
Als het stille meisje
Met ogen vol verdriet
Maar verder dan dat oordeelde
Ze dan ook niet
Ze vroegen niet wat er was
Zelf niet de meester of kinderen uit de klas
Maar keken mij vol ergernis toe
En zijden wat worden we van jou toch moe
Nooit eens een glimlach
Nooit een eens mop
En toen snauwde ik hou toch eens je kop
Je weet niet wat er in mij omgaat
Je weet niet wat ik voel
Het enige wat ik nodig heb
Is een goeie luisteraar
Snap je wat ik bedoel?

(heb ik geschreven voor een dichtwedstrijd van de jeugdzorg over kleine en grote problemen van kinderen)

Gedicht 1

R.I.P..

Je vocht voor je leven

elke dag weer

maar toen plots was je er niet meer

je hield het niet meer vol

ik mocht 't ook niet van je vragen

je had de strijd verloren

't duurde een aantal dagen.